Το μονοπάτι της αξιοπρέπειας

on Πέμπτη 11 Φεβρουαρίου 2016

του Αλεξάκη Αλέξανδρου
Κίνημα Δημοκρατών Σοσιαλιστών
Για την ανάγκη ανασυγκρότησης της Κεντροαριστεράς πολλά έχουν γραφτεί, λεχθεί και αναλυθεί τα τελευταία χρόνια. Σε μια νέα προσπάθεια αναζήτησης κοινού «βηματισμού» έχουν μπει για ακόμη μια φορά κόμματα, κινήσεις, στελέχη και πολίτες του προοδευτικού χώρου. Αποτελεί χρέος όλων των προοδευτικών δυνάμεων να ξεπεράσουν διαφορές του παρελθόντος και να ξαναθυμηθούν όλα εκείνα που τους ενώνουν. Για να έχει όμως προοπτική και επιτυχία ένα τέτοιο εγχείρημα υπάρχουν συγκεκριμένα πράγματα που πρέπει να συζητηθούν πριν απο οποιαδήποτε άλλη ενέργεια. Αναφέρομαι φυσικά στην διάθεση αυτοκριτικής για τα όποια λάθη του παρελθόντος - για όλα εκείνα που διαδραματίστηκαν και έφεραν τον προοδευτικό χώρο στην σημερινή κατάσταση.


Για να επανακτήσει ο προοδευτικός χώρος την δυνατότητα να παρεμβαίνει και να επηρεάζει, οφείλουμε όλοι να καθήσουμε κάτω και να ξαναθυμηθούμε τα γεγονότα. Να κοιταχτούμε στα μάτια, να υπερβούμε τους εαυτούς μας και να συμφωνήσουμε ότι η χώρα έχει ανάγκη από ένα νέο αφήγημα, από μια νέα αρχή. Μια νέα συμφωνία αξιών, μία αξιόπιστη και ρεαλιστική πρόταση για την οριστική έξοδο απο την κρίση. Ένα Ελληνικό σχέδιο που θα δώσει λύσεις στα καθημερινά προβλήματα των πολιτών και θα δημιουργήσει τις κατάλληλες συνθήκες για να ξαναπαραχθεί πολιτική σκέψη, λόγος και δράση.

Να κατανοήσουμε ότι οι έλληνες δημοκράτες δεν μετακινήθηκε μαζικά στον Σύριζα ένα χρόνο πρίν, μετά απο μια περίοδο δεκαετιών όπου όλα ήταν ρόδινα και αγγελικά πλασμένα. Μετακινήθηκε μετα απο χρόνια εξαθλίωσης, λιτότητας, ανθρωπιστικής κρίσης και καταρράκωσης του Συντάγματος. Να αποδεχτούμε ότι στην ήττα αυτή συνέβαλλε και ένα μεγάλο κομμάτι του προοδευτικού χώρου, το οποίο λάκισε την ώρα της μεγάλης μάχης. Την ιστορική στιγμή που η παράταξη όφειλε να διαφυλάξει την ιστορία της και το έργο της, μέσα σε πρωτόγνωρες συνθήκες, κάποιοι αρκέστηκαν στην διαφύλαξη των βουλευτικών και υπουργικών τους εδράνων. Και έτρεξαν οι μισοί να γίνουν ουρά της ΝΔ και πολιτικοί αιμοδότες του ΣΥΡΙΖΑ οι υπόλοιποι. Δυσκολεύτηκαν να κατανοήσουν την αναγκαιότητα του μεσοπρόθεσμου, αλλά κατανόησαν και υπέγραψαν μετέπειτα το τρίτο αριστερό μνημόνιο. Χαρακτήρισαν ανερμάτιστες τις πολιτικές της διετίας 2009-2011, αλλά δεν είχαν ενστάσεις να γίνουν Υπουργοί του Σαμαρά.

Σε μια ουσιαστική νέα αρχή, που την έχει ανάγκη ο τόπος, χωράνε όλοι όσοι έχουν την διάθεση να διαμορφώσουν μια νέα πολιτική κουλτούρα, που θα ανοίξει το δρόμο για την ανασύνταξη του πολιτικού συστήματος, με νέες ιδέες, αρχές και αξίες. Όλες εκείνες οι δυνάμεις του χώρου που κινούνται σε μία προοδευτική λογική και είναι έτοιμες να αγωνιστούν για την Δημοκρατία, την ελευθερία, την κοινωνική δικαιοσύνη, την ισότητα και την Ευρωπαϊκή συμπόρευση. Δυνάμεις οι οποίες έχουν κατανοήσει το πρόβλημα της χώρας και έχουν πρόταση για το τι πρέπει να κάνουμε για να βγούμε ζωντανοί από την «καταιγίδα» της κρίσης.

Σε αυτό το εγχείρημα δεν έχουν θέση όσοι δεν έχουν κατανοήσει τα πραγματικά αίτια της συρρίκνωσης.
Όσοι δεν έχουν κατανοήσει ότι ο εναγκαλισμός με δυνάμεις της συντήρησης συνέβαλαν στην σημερινή κατάσταση.
Όσοι συμβιβάστηκαν με κατεστημένα, πελατειακές αντιλήψεις και φαινόμενα αδιαφάνειας.
Όσοι απέτυχαν να απελευθερώσουν τις υγιείς παραγωγικές δυνάμεις και την δημιουργία ενός κράτους που υπηρετεί το δημόσιο συμφέρον.
Όσοι ευθύνονται για την απώλεια της εμπιστοσύνης του Ελληνικού λαού γιατι βρέθηκαν αιχμάλωτοι συμφερόντων, αντιλήψεων και πρακτικών που έχουν καλλιεργηθεί διαχρονικά.
Όσοι ταυτίστηκαν με βαρωνείες και συμπεριφορές οι οποίες δεν συνάδουν με την ιστορία του χώρου.
Όσοι αναλώθηκαν σε διαπραγματεύσεις έναντι ανταλλαγμάτων αλλά και σε ανήθικες πολιτικές.

Έξι χρόνια μετά συνεχίζουμε θεατές στο ίδιο έργο, ενώ για ακόμα μια φορά η χώρα βρίσκεται σε οριακό σημείο. Έξι χρόνια χαμένα, όπου θυσιάστηκαν τα πάντα για να κτιστούν πολιτικές καριέρες και λαβώθηκε θανάσιμα η Δημοκρατία με την ανατροπή ενός εκλεγμένου πρωθυπουργού. Πρέπει να τελειώσουμε με αυτή την εποχή και να ανοίξουμε ένα νέο κεφάλαιο στο βιβλίο της ιστορίας μας. Πρέπει να συγκροτηθούν δυνάμεις κοινωνικές και πολιτικές που δεν θα βασίζονται σε ψεύτικες υποσχέσεις αλλά σε ένα ρεαλιστικό όραμα για τη πατρίδα.

Οι προοδευτικές δυνάμεις του τόπου πρέπει να ακούσουν, να αφουγκραστούν και να καταλάβουν τις απαιτήσεις της κοινωνίας που έχει πλέον αλλάξει ριζικά. Της κοινωνίας η οποία έχει εξαθλιωθεί απο την συνεχιζόμενη κρίση και έχει χάσει την εμπιστοσύνη της στο πολιτικό σύστημα. Της κοινωνίας που έχει ανάγκη απο μια αξιόπιστη προοδευτική πρόταση, που θα την εμπνεύσει και θα την συγκινήσει. Αν μπορέσουμε να ανταποκριθούμε σε αυτή την ιστορική ευθύνη και καταφέρουμε να εμφυσήσουμε στην συνείδηση των πολιτών, τις αλλαγές που έχει ανάγκη ο τόπος, τότε ίσως κάποια στιγμη αποκατασταθεί η χαμένη τιμή και αξιοπρέπεια μας.


Μια νέα μαύρη εποχή για το ελληνικό ποδόσφαιρο

on Τρίτη 11 Αυγούστου 2015

του Αλεξάκη Αλέξανδρου
Κίνημα Δημοκρατών Σοσιαλιστών Κέρκυρας

Το πρώτο βήμα για την κάθαρση του Ελληνικού ποδοσφαίρου έγινε. Οι προσπάθειες της «πρώτη φορά αριστερά» και του κ.Κοντονή, για την εξυγίανση του Ελληνικού ποδοσφαίρου πιάνουν τόπο υποβιβάζοντας την ομάδα του νησιού μας στην Football League. Αγνοώντας τους όποιους κανόνες και ερμηνεύοντας τους νόμους κατά το δοκούν. Παρεμβαίνοντας σε αποφάσεις των αθλητικών αρχών και απαξιώνοντας κάθε έννοια δικαιοσύνης και ισονομίας. 

Η κυβέρνηση της αριστεράς πιστή και ακλόνητη στις αρχές της, για το καλό του τόπου, στερεί από την Κερκυραϊκή ομάδα την παραμονή στην Super League. Στερεί τους κόπους και τις θυσίες μιας χρονιάς, που με αγώνα και ιδρώτα κατέκτησε δίκαια μέσα το γήπεδο. Πίστεψαν μάλλον ότι με την απόφαση υποβιβασμού της Κέρκυρας θα «αποκατασταθεί η τάξη», θυσιάζοντας την ομάδα μας ως νέα Ιφιγένεια για να ξεπλύνουν τις δικές τους αμαρτίες.

Μπορούν πλέον να νιώθουν περήφανοι, διότι η απόφαση αυτή σηματοδοτεί μια νέα μαύρη εποχή για το ελληνικό ποδόσφαιρο, στην οποία δεν αρκεί πλέον να κερδίζεις μέσα στους αγωνιστικούς χώρους. Χαρακτηριστικό της νέας εποχής, η επιλεκτική αντιμετώπιση με δυο μέτρα και δύο σταθμά για παρόμοιες περιπτώσεις. Προσβάλλοντας την νοημοσύνη του Κερκυραίου φίλαθλου η κυβέρνηση της Αριστεράς ενώ όφειλε να χτυπήσει στην καρδιά την διαφθορά και την ανομία, αποφάσισε να τα βάλει με τους μικρούς και τους αδύναμους. Αποβάλλοντας από το πρωτάθλημα της Super League την ποδοσφαιρική ομάδα της Κέρκυρας, όταν για πανομοιότυπες υποθέσεις άλλων ομάδων λειτούργησαν με άλλα κριτήρια.

Η αδικία δεν συγχωρείτε. Δεν πρόκειται να γίνει η ομάδα του νησιού μας, το εξιλαστήριο θύμα για όλα τα δεινά του Ελληνικού ποδοσφαίρου. Η Πολιτεία οφείλει να αποκαταστήσει την αδικία και η Δικαιοσύνη πρέπει να πράξει στο ακέραιο το καθήκον της. Διαφορετικά να έχουν κατά νου ότι, όποιος σπέρνει ανέμους θερίζει θύελλες.

Λέμε ΝΑΙ στην ελπίδα, ΟΧΙ στον διχασμό

on Πέμπτη 2 Ιουλίου 2015

του Αλεξάκη Αλέξανδρου

Την Κυριακή καλείται ο Ελληνικός λαός να προσέλθει στις κάλπες την στιγμή που η Ελλάδα κυριολεκτικά καταρρέει. Μέσα σε συνθήκες χάους και αβεβαιότητας, ένας λαός απεγνωσμένος δεν ξέρει πώς να συμπεριφερθεί, τι να πιστέψει και σε τι να ελπίζει. Μετατρέποντας μια δημοκρατική διαδικασία σε φιάσκο, η Κυβέρνηση  εκμεταλλεύτηκε την απόγνωση του λαού και την έκανε ασπίδα της λιποταξίας της. Βάζοντας τον Λαό να συμμετέχει σε μια αλλοιωμένη Δημοκρατική διαδικασία, με ένα ΝΑΙ που θα εξαθλιώσει περισσότερο τον ήδη εξαθλιωμένο Έλληνα πολίτη ή με ένα ΟΧΙ που θα μας απομακρύνει από την Ευρωπαϊκή οικογένεια.
Δυστυχώς τα λάθη του παρελθόντος έδωσαν το δικαίωμα στην σημερινή Κυβέρνηση να εξαπατήσει τον Ελληνικό λαό και να τον φέρει σε λάθος διλλήματα και σε διχασμό. Έναν διχασμό που δεν ήρθε εξ ουρανού αλλά ξεκίνησε το 2010. Όταν οι «αγανακτισμένοι» έστηναν κρεμάλες στην πλατεία Συντάγματος. Όταν παραμύθιασαν, δίχασαν και κατηγοριοποίησαν τους Έλληνες σε «πατριώτες» και «δοσίλογους». Όταν την στιγμή που η πατρίδα είχε ανάγκη από Εθνική ενότητα και ομοψυχία στοχοποιούσαν εκείνους που προσπαθούσαν να μαζέψουν τα ασυμμάζευτα.
Πέντε χρόνια μετά η Χώρα καταρρέει και εκείνοι που δίχασαν έναν λαό, με σκοπό να γίνουν χαλίφηδες στην θέση του χαλίφη, σκέφτονται μόνο την πολιτική τους επιβίωση. Γνωρίζουμε ότι το μεγαλύτερο ποσοστό των Ελλήνων είναι απέναντι σε νέα μέτρα λιτότητας, αλλά υπέρ του Ευρώ. Καλούμαστε οπότε την Κυριακή σε ένα δημοψήφισμα να ψηφίσουμε ΝΑΙ στο Ευρώ με τίμημα την εφαρμογή νέων μέτρων ή ΟΧΙ στην εφαρμογή νέων μέτρων με τίμημα την έξοδο μας από το Ευρώ. Ανοησία και ανευθυνότητα ή οργανωμένο έγκλημα ;
Όταν όλοι γνωρίζουμε ότι το ΝΑΙ διαιωνίζει την ύφεση και τις ανισότητες, όφειλαν να παρουσιάσουν στον Ελληνικό λαό με ειλικρίνεια τις επιπτώσεις του ΟΧΙ. Αντί αυτού πέντε μήνες ζήσαμε τον απόλυτο πολιτικό τυχοδιωκτισμό. Χωρίς σχέδιο και καμία ουσιαστική πρόταση εκμηδένισαν κάθε πιθανότητα θετικής συμφωνίας, κόβοντας παράλληλα τις γέφυρες με φίλους και συμμάχους. Η κυβέρνηση που αποτέλεσε για πολλούς προοδευτικούς πολίτες μια ελπιδοφόρα προοπτική για τον τόπο, βυθίζει καθημερινά την Ελληνική οικονομία σε ασφυξία, ανασφάλεια και φόβο. Με τις επιλογές του ο Πρωθυπουργός επέλεξε να υπηρετήσει το κόμμα του και όχι την χώρα.
Σε λιγότερο από 48 ώρες η Πατρίδα μας καλεί. Η πορεία δεν θα είναι εύκολη και το μέλλον φαντάζει δυσοίωνο. Λέμε ΝΑΙ στην ελπίδα για αποκατάσταση της αξιοπρέπειας του Ελληνικού λαού, η οποία θα διατηρηθεί ζωντανή μόνο μέσα από την συμμετοχή μας στην Ευρώπη των λαών.
Λέμε ΟΧΙ στον διχασμό, την Εθνική απομόνωση και τους τριτοκοσμικούς πειραματισμούς.


Έχουμε ιστορική ευθύνη απέναντι στις επερχόμενες γενιές. 

Παραίτηση Γραμματέα της Ν.Ε. ΠΑΣΟΚ ΚΕΡΚΥΡΑΣ

on Παρασκευή 2 Ιανουαρίου 2015

του Αλέξανδρου Αλεξάκη 

Η απόφαση μου να παραιτηθώ από το Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα, το οποίο στήριξα με συνέπεια επί πολλά έτη, ανταποκρινόμενος πάντα στις αρχές και τις αξίες της 3ης Σεπτέμβρη, δεν ήταν εύκολη. 
 Η διαδρομή μου στο πέρασμα του χρόνου, είχε διακυμάνσεις. 
Έζησα χαρές και πικρές, νίκες και ήττες, ικανοποίηση, δικαίωση προσπαθειών – απογοητεύσεις και συγκρούσεις. 
 Υπήρξαν στιγμές, κατά τις οποίες η στάση ζωής, οι αξίες και οι αρχές μου συγκρούσθηκαν, με τις πολιτικές κατευθύνσεις του πολιτικού μου χώρου. 
 Υπήρξαν στιγμές που σκόνταψα, έπεσα και ξανασηκώθηκα. Πήρα κουράγιο, άντεξα και συνέχισα, γιατί θεωρούσα καθήκον μου, την υπεράσπιση των αρχών μας και των αξιών μας. 
Υπήρξαν στιγμές απαξίωσης της ιστορίας μας στις οποίες εναντιώθηκα, οραματιζόμενος μια κοινωνία δίκαιη και δημοκρατική. 
Δεν μετανιώνω για αυτή μου την διαδρομή και πορεία. Το ΠΑΣΟΚ, όμως, έπαψε δυστυχώς να αποτελεί μήτρα παραγωγής γόνιμης πολιτικής. Δεν είμαστε δογματικοί, γιατί το ενδιαφέρον μας, η στάσης μας και η επιλογή μας, πρέπει να διακρίνεται από πολιτική ουσία και περιεχόμενο. 
Ήρθε η ώρα, να ξεκαθαρίσουμε, τι υπηρετούμε και τι αντιπαλεύουμε. 
Ένας κύκλος κλείνει και ένας καινούργιος ανοίγει.
Θα είμαι παρών στην νέα προσπάθεια διαμόρφωσης μίας ισχυρής δημοκρατικής πολιτείας. Σε μία νέα πορεία για τον τόπο, συνεχίζοντας τις προοδευτικές μεταρρυθμίσεις που βρίσκονται σε τέλμα μέσα από της γραμμές του «Κινήματος Δημοκρατων Σοσιαλιστών». 
Θα αγωνιστώ για να εκφράσουμε ξανά τις κοινωνικές ομάδες των μη προνομιούχων Ελλήνων. 
Θα αγωνιστώ για τον πολίτη συμμέτοχο στην μεγάλη προσπάθεια της χώρας για ουσιαστικές αλλαγές. 
Απευθύνω κάλεσμα, προς όλους τους Κερκυραίους, προοδευτικούς πολίτες που θέλουν να μιλήσουν, να αγωνιστούν και να δουλέψουν, για την απελευθερωμένη «Μεταπελατειακή Ελλάδα». Τους καλώ να πάρουν μέρος στις ανοιχτές συμμετοχικές διαδικασίες του Κινήματος των ∆ημοκρατών Σοσιαλιστών. 
Ας ξανακάνουμε τα πιστεύω μας πράξη. Ας ξαναπιστέψουμε στις αξίες της Δημοκρατίας και του Ανθρωπισμού.
Π ά μ ε !

Μπορούμε, φτάνει να το θέλουμε...

on Τρίτη 15 Ιουλίου 2014

του Αλεξάκη Αλέξανδρου
Είναι φανερός ο βαθύτατος προβληματισμός όλων για την κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει τα τελευταία χρόνια ο χώρος μας. Τα εκλογικά ποσοστά, των Αυτοδιοικητικών και Ευρωπαικών εκλογών του Μαίου, ήταν τόσο άσχημα που υπο κανονικές συνθήκες σε άλλες εποχές θα είχαμε ήδη οδηγηθεί σε άμεσο συνέδριο. Το ΠΑΣΟΚ - που κατήλθε ως “ΕΛΙΑ” στις Ευρωεκλογές - καθίσταται πλέον κόμμα μικρής απήχησης, λίγο πάνω απο το ΚΚΕ. Απώλεσε περίπου 400.000 ψήφους σε σχέση με το 2012, υποχώρησε δηλαδή κατα 35% ως προς την ποσοστιαία δύναμη που είχε στις προηγούμενες εκλογές. Αναδείχθηκε για πρώτη φορά απο την ίδρυση του, στην 4η θέση και μάλιστα με μονοψήφιο εκλογικό ποσοστό. Μέσα σε μια χρονιά με θετικά αποτελέσματα για την παράταξη, σε κάλπες κοινωνικών και επιστημονικών φορέων, το ΠΑΣΟΚ βίωσε την τρίτη συνεχόμενη ήττα του.


Το οξύμωρο της υπόθεσης είναι ότι κάποιοι δείχνουν να συμβιβάζονται με το γεγονός πως είμαστε πλέον 4ο κόμμα με 8%. Ενώ η ήττα θα έπρεπε να μας αφυπνίσει από τον λήθαργο στον οποίο έχουμε περιπέσει, γίναμε όλοι μάρτυρες ενός κλίματος εφησυχασμού και θριαμβολογίας αρκετών στελεχών μας. Κάποιοι δείχνουν να μην έχουν καταλάβει ότι η Ελληνική κοινωνία δεν έχει άλλες αντοχές. Οι Έλληνες πολίτες έδωσαν πραγματικά μια τελευταία ευκαιρία στο ΠΑΣΟΚ, αλλά μας ενημέρωσαν ταυτόχρονα ότι θα πρέπει να υπάρξει άμεσα αλλαγή πολιτικής. Μας φώναξαν ότι επιθυμούν ο χώρος να υπάρχει και να μην διαλυθεί, αλλά περιμένουν απο εμάς να αναλάβουμε σοβαρές πρωτοβουλίες. Ο κόσμος περιμένει απο εμάς να αποδείξουμε στην πράξη ότι είμαστε ο προοδευτικός πόλος. Δεν πείθουμε όμως κανέναν απλά επειδή αυτοπροσδιοριζόμαστε ως προοδευτικός πόλος. Απαιτούνται θέσεις, προτάσεις και χειροπιαστά αποτελέσματα. Περιμένουν απο εμάς αλλαγή πολιτικής και πειστικές απαντήσεις για το μέλλον του τόπου. Μας έδωσαν το φιλί της ζωής, ας φροντίσουμε να αποδείξουμε ότι δεν ήταν φιλί αποχαιρετισμού.



Πρέπει ορισμενοι να καταλάβουν ότι δεν υπάρχει οδός ανάκαμψης όσο συνεχίζουμε να συμετέχουμε στην κυβέρνηση. Το ΠΑΣΟΚ έχει ρίζες στην Ελληνική κοινωνία και αν διαφοροποιηθεί με σαφήνεια απο την Ν.Δ μπορεί πραγματικά να αναγεννηθεί. Μονόδρομος λοιπόν η αλλαγή πολιτικής και χρέος μας να πορευτούμε με ένα σαφές ιδεολογικό στίγμα και ενα πραγματικό προοδευτικό σχέδιο. Δεν ανασυγκροτείς τον προοδευτικό πόλο χωρίς προοδευτικές θέσεις και με απούσες τις κοινωνικές δυνάμεις που τον εκπροσωπούν. Δεν ανασυγκροτείς την μεγάλη κεντροαριστερά απλά υποδύοντας την.



Επειδή λοιπόν ο δρόμος είναι μακρύς και δύσβατος μόνο ένα στοιχείο μπορεί να μας βοηθήσει στην παρούσα φάση, η συνεννόηση όλων των δυνάμεων, εντός και εκτός του οίκου μας. Συνεννόηση πολιτικών δυνάμεων γύρω απο μια πρόταση για την έξοδο απο την κρίση. Κομβικό ρόλο στην προσπάθεια για συνεννόηση των προοδευτικών πολιτικών δυνάμεων του τόπου, μπορεί να διαδραματίσει μόνο το ΠΑΣΟΚ. Ένα ΠΑΣΟΚ όμως δυνατό, που δεν θα αποτελεί συμπλήρωμα ούτε της ΝΔ ούτε του ΣΥΡΙΖΑ. Για αυτό επιβάλλεται στην παρούσα φάση μια σοβαρή και ουσιαστική συζήτηση για το πως και με ποιούς θα πορευτούμε με στόχο την ενότητα.



Ταυτόχρονα θα πρέπει να ληφθούν αποφάσεις απο το ΠΑΣΟΚ για το ΠΑΣΟΚ και την μετεξέλιξη του σε ένα σύγχρονο φορέα έκφρασης της κεντροαριστεράς με ξεκάθαρο στίγμα για την Ελλάδα και την Ευρώπη. Επιτακτική η ανάγκη λοιπόν, ενός ανοιχτού συνεδρίου που θα καθορίσει το μέλλον του χώρου, τις πολιτικές μας θέσεις, την φυσιογνωμία μας και το πλαίσιο συνεργασιών. Ένα συνέδριο που θα ξανακάνει όλους εμάς, τα στελέχη, την βάση και τους πολίτες που θέλουν να συμβάλουν στο εγχείρημα, συμμέτοχους στον προβληματισμό και τις αποφάσεις.



Για να επιτευχθούν όμως όλα τα παραπάνω πρέπει πρώτα να συνεννοηθούμε μεταξύ μας. Όλοι μας έχουμε μια διαδρομή – άλλοι μικρότερη, άλλοι μεγαλύτερη – μέσα στο ΠΑΣΟΚ. Ήρθε η ώρα να κοιτάξουμε μπροστά, αφήνοντας πίσω παλιούς διχασμούς και αντιλήψεις. Ήρθε η ώρα να κοιταχτούμε στα μάτια και να υπερβούμε τους εαυτούς μας. Το ΠΑΣΟΚ διαθέτει αυτη την στιγμή τις δυνάμεις εκείνες οι οποίες καλούνται και πρέπει να μπούν μπροστά ώστε να υπηρετήσουν, όχι ένα μικρό κόμμα αλλά μία μεγάλη παράταξη που θα σταθεί απέναντι στην ΝΔ αλλά και το ΣΥΡΙΖΑ. Δυνάμεις που έδωσαν μάχες, πήραν στις πλάτες τους τα πάντα και δεν συμβιβάζονται ούτε στην συγκυβέρνηση με την ΝΔ, αλλα ούτε και στην μετατροπή μας σε συνιστώσα του ΣΥΡΙΖΑ. Στελέχη που είναι ακόμα εδώ και δεν θέλουν το ΠΑΣΟΚ να περάσει στην απραξία και την διάλυση αλλά να σηματοδοτήσει ένα νέο ξεκίνημα. Νέοι άνθρωποι που θέλουν να δημιουργήσουν ένα νέο πολιτικό ρεύμα με Δημοκρατικές και ανοιχτές διαδικασίες και όχι ένα κόμμα των ελίτ, κλειστό και παλαιοκοματικό. Υγιείς δυνάμεις που δηλώνουν παρών και προσμένουν την ανάδειξη νέων προσώπων και τις κατάλληλες συνθήκες για να ξαναπαραχθεί πολιτική σκέψη, λόγος και δράση.

Μπορούμε, φτάνει να το θέλουμε ...